Umowa lojalnościowa – o czym pamiętać przed zainwestowaniem w rozwój pracownika?

Umowa lojalnościowa jest jedną z umów związanych z zatrudnieniem. Jej celem jest zobowiązanie pracownika do pozostawania w zatrudnienia u aktualnego pracodawcy przez określony czas po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych w zamian za sfinansowanie przez pracodawcę kosztów kształcenia. 

Zawarcie umowy lojalnościowej nie jest obowiązkowe, ale są sytuacje, gdy jej podpisanie jest rekomendowane. Dzieje się tak, gdy pracodawca finansuje kształcenie pracownika i koszty z tym związane są istotne z perspektywy skali działalności prowadzonej przez pracodawcę.

W interesie pracodawcy leży wówczas, aby pracownik po ukończeniu szkolenia dalej świadczył pracę na rzecz aktualnego pracodawcy, dając tym samym pracodawcy możliwość korzystania z pracy pracownika ulepszonej przez kształcenie. Osiągnięciu tego celu służy umowa lojalnościowa.

O czym pamiętać inwestując więc w rozwój kompetencji pracownika?

  1. Na początek o tym, aby podpisać umowę lojalnościową

Zdarza się, że już po wypłacie dofinansowania do szkolenia, kursu czy studiów pracodawca orientuje się, że nie zawarł z pracownikiem umowy lojalnościowej albo nawet nie dokonał wstępnego uzgodnienia jej podpisania z pracownikiem w przyszłości. Doprowadzenie na tym etapie do zawarcia umowy lojalnościowej, choć w teorii możliwe, w praktyce może być trudne do zrealizowania, a w niektórych sytuacjach nieosiągalne.

Z tego powodu umowy lojalnościowe powinny być zawierane przed dokonaniem na rzecz pracownika wypłat tytułem finansowania kształcenia. Zabezpieczeniu terminowego zawierania umów lojalnościowych może służyć wewnętrzna polityka szkoleniowa pracodawcy porządkująca kwestię czynności podejmowanych kolejno w przypadku podnoszenia przez pracowników kwalifikacji zawodowych.

  • O właściwym oznaczeniu okresu lojalnościowego

Okres lojalnościowy, przez który pracownik zobowiązany jest do pozostawania w zatrudnieniu może rozciągać się maksymalnie na 3 lata po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych.

Kluczowe znaczenie ma właściwe określenie w umowie lojalnościowej momentu ukończenia podnoszenia kwalifikacji zawodowych, od którego liczony jest 3-letni (lub krótszy) okres lojalnościowy.

Przykładowo jeśli pracownik kształci się na studiach finansowanych przez pracodawcę, 3-letni okres lojalnościowy powinien biec od ukończenia całości studiów (np. 4 z 4 semestrów), a nie ich części (np. 2 z 4 semestrów).

Omyłki w tym zakresie najczęściej pojawiają się, jeśli finasowanie jest wypłacane transzami na poczet czesnego za poszczególne semestry studiów. Tego rodzaju błąd może jednak skutkować istotnym skróceniem faktycznego okresu lojalnościowego względem zamierzonego.

  • O ujęciu w umowie prawidłowej kwoty przyznanego pracownikowi finansowania

Uwzględniona w umowie lojalnościowej wartość przyznanego pracownikowi finansowania stanowiła będzie punkt odniesienia dla ustalenia ewentualnej kwoty do zwrotu w przypadku naruszenia przez pracownika obowiązku pozostawania w zatrudnieniu przez okres lojalnościowy.

Wskazana w umowie lojalnościowej wartość finansowania powinna więc obejmować całość kwoty wypłaconej na dany proces podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Na właściwe określenie w umowie kwoty finansowania należy zwrócić szczególną uwagę, gdy dofinansowanie wypłacane jest w transzach (np. co semestr studiów). Wówczas umowa lojalnościowa powinna uwzględniać wartość wszystkich transz, tj. całość przyznanego pracownikowi dofinansowania.

Wspieramy firmy w opracowywaniu polityk szkoleniowych oraz umów lojalnościowych, a także ich wdrażaniu w zakładach pracy.

Zapraszamy do kontaktu!

kancelaria@lawmajor.pl